Welkom bij mijn gedichten

 

Als je geen keuze hebt is het makkelijk kiezen!

In ons leven ontkomen we niet aan een paar wijsheden of belevingen die ons

op lastige momenten weer een nieuwe richting op moeten stuwen.

-----------

"Leef je leven NU, stel het niet uit, voor je het weet is het er niet meer"

"Zet je verstand op nul en je gevoel op oneindig"

"Wij lijden omdat we ons vastklampen aan het idee van hoe het leven had

moeten zijn, of zou moeten zijn" (Katja Schuurman, Villa Velderhof)

"Zoek niet naar iets blijvends, maar geniet van de momenten"

(Katja Schuurman, Villa Velderhof)

Mijn angst is

Mijn angst is angst
Mijn angst is kwijt te raken
Mijn angst is vergeten te genieten
Mijn angst is niet durven te leven
Mijn angst is me niet durven blootstellen
Mijn angst is nooit gehad te hebben wat ik niet heb
Mijn angst is niet te realiseren wat ik allemaal heb
Mijn angst is geen liefde te kennen
Mijn angst is te vergeten dat ik al zoveel liefde heb
Mijn angst is toe te geven aan mijn angsten
Mijn angst is mijn angsten nooit te zullen overwinnen
Mijn angst is mijn angst te verzinnen
Mijn angst is mezelf te verliezen
Mijn angst is mezelf nooit te vinden
Mijn angst is mijn onzekerheid
Mijn angst is mijn zelfvertrouwen
Mijn angst is het te weten zonder het te beseffen
Mijn angst is het niet te zien
Mijn angst is de leegte
Mijn angst is de eenzaamheid
Mijn angst is tevredenheid
Mijn angst is niet te zijn zoals anderen dat willen
Mijn angst is eerlijk te zijn
Mijn angst is eerlijk tegen mezelf te zijn
Mijn angst is de dood
Mijn angst is het leven

“Hoe doorbreek ik de vicieuze cirkel van bang zijn voor angsten?”

Protest*

De bom is op de bon
Zuurstof voor in de zon
Even naar buiten
Daar kan je mooi naar fluiten

Er is ook geen stoel
Dus je begrijpt wat ik bedoel
En als je dat nog niet weerhoudt
Het is bovendien veel te koud

Straks kan je het weekend niet naar huis
En zit je hier voor de buis
Dat is toch niet wat je wil
Blijf nu maar op je kamer en wees stil

.

Dierbare vrienden*

Wie kan ooit berekenen
Wat mensen voor elkaar kunnen betekenen
Een onschuldig gebaar
Geef mensen met de handen in het haar
Iets om voor te leven

Het doet een mens goed
Wanneer hij goed doet
Heeft hij aan een onuitgesproken plicht voldaan
Dan kan je vast en zeker op hem aan

Voldoening van het hart
Voldoening van de geest
Ik raak steeds verward
Welke raakt me het meest

Jullie zijn die mensen
Jullie doen me goed
Ook al had ik van jullie niets te wensen
Jullie geven mij goede moed

Dank jullie voor wat je bent
Een heerlijke meid en een fijne vent
Wees gelukkig met elkaar
Nooit vergeet ik jullie, reken maar

.

Voor mijn bijzonder iemand*

Als een bliksemstraal in de nacht
Doorklief jij mijn hart dat bonkt en lacht
Als een hemelse komeet
Of als een nieuw ontdekte planeet
Val je op me neer
Daartegen heb ik geen verweer

Ik tel de dagen die tussen ons zijn gelegen
Zij zijn mistroostig als regen
Tot jouw gezelschap mij doet herleven
Dan kan ik je je afwezigheid vergeven

Wat zal de toekomst ons niet brengen
Zal het vreugde verlengen
Brengt het ons geluk en genot
Of vangt eenieder van ons bot

Vriendschap blijft in elk geval bestaan
Op vriendschap kan je tenminste aan
Maar wat moet je daarvoor missen
Als blijkt dat we ons vergissen

.

In mijn gedachten*

Al is de afstand nog zo groot
Onze liefde blijft bestaan tot onze dood
Je blijft in mijn gedachten
En ik zal op je blijven wachten

Zo donker als de nacht
Is mijn hart dat naar jou smacht
Mijn leven is voor jou
Ook al sta ik in de kou
Mijn hart blijft warmte geven
Voor nu en de rest van mijn leven

Verwarrende liefde*

Mijn hart
Het is verward
Het aan jou te geven
Voor langer dan even

Wat ik bedoel
Is de vraag wat ik voel
Voel jij voor mij wat je voor die anderen voelt
Alsof er een leger vlinders van onderen woelt

Of is het diepe genegenheid
Waaraan ik of jij lijdt
Zoek de diepte, neem een duik
En volg die vlinders in je buik

Onze vriendschap is tenminste eeuwig
Minder dan dat is niet denkbeeldig
Hoe het ook zij
Voor mij hoor jij er altijd bij

.

Rijmcomplex*

Als ik rijm
Valt iedereen in zwijm
Of in slaap
Na een enkele gaap

Ik ga echter stug door
Denk je dat ik me ergens aan stoor
Tot ik er zelf gek van geworden ben
Of de inkt op is in mijn pen

Of de bladen van dit boek
Ja dan, dan valt het doek
Maar, zoals er leven is na de dood
Zo ligt er al gauw weer een ander boek op mijn schoot

Koning van de ironie*

Ik dank de Heer voor mijn babbel
Daarover maakt niemand zich sabbel
Ik spot met iedereen
Want ik beklad en beklieder
Elk die er om vraagt
Opdat het ons allen behaagt

Algemeen gelach is mijn beloning
Dan voel ik me net een koning
Die vereerd wordt door zijn hofgenoten
En graag voor hem de tanden ontbloten

Zo zit ik op mijn troon
En brul op luide toon
Het hardst met iedereen mee
En heb zo plezier voor twee

Mij maken ze echter niet veel
Ik geef hen het leeuwedeel
Het mijne draag ik met kalmte en geduld
Want door mijn antwoord wordt mijn schaamte nooit onthuld

Een koning ben ik echter niet
Want het verrast me steeds als een bandiet
Die in de nacht komt en steelt
Dan is meer een vergelijkend beeld
Dus ik dank de Heer...

In afwachting van antwoord*

Tot mijn schrik
Merk ik
Dat het ziekenhuis heeft gewonnen
Het is niet meer zoals het is begonnen

Mijn geest is gebroken
Onverschilligheid overheerst mij
Vermoeidheid heeft me lang bestoken
En ging aan alles wat waardevol voor mij was voorbij

Niets is er meer dat ik vasthoud
Het aanpassen dat een gewoonte geworden is
Maakt dat de mensen van wie ik hield en houd
En dus normaal na lange tijd mis
Zo weer verwerkt zijn
En dat doet mij heel veel pijn

Word ik soms gevoelloos
Heb ik de lust om te vechten verloren
Waarom word ik niet boos
Óf heeft niemand me nog genoeg kunnen bekoren

Mijn geest is verward
Onrust speelt me part
Haar te verliezen als vriendin
Waarom vecht ik er niet en ga er tegen in
In plaats daarvan lijk ik lijdeloos toe te kijken
Tot wij elkaar niet meer kunnen bereiken

Maar ik merk tot mijn geluk
Het brengt me wel van mijn stuk
Ik wil haar niet verliezen
Oh kon ik toch maar kiezen
Maar, waar het om gaat
Is dat het me niet koud laat
Dus toch heb ik gewonnen
En is het niet zoals het gedicht is begonnen

Vol energie*

Ik ben eigenlijk te moe
Voor dit vrolijke gedoe
Maar ik kan het niet helpen
Mijn lichaam blijft mijn hart met energie overstelpen
De adrenaline vliegt door de vaten
En ik kan het dus niet laten
Te fluiten en te zingen
Van liefde en mooie dingen
Dat maakt het leven zo mooi

Aan een lijntje gebonden*

Hoewel patiënt
Was ik vroeger een hele vent
Maar moet nu aan de zuurstof
Dat is een hele sof
Geestelijk gebroken
Ik kan wel van woede koken
Aan een lijntje gebonden zijn
Maakt je wereld wel heel erg klein

.

* In de periode van januari tot en met oktober 1990 lag ik in het ziekenhuis Leijenburg in Den Haag. Dit was mijn inspiratie voor dit gedicht.

Je kunt van alles vinden over transplantatie, mijn vakantieverhalen, foto's van Vlieland, Japan, Spanje, waaronder Barcelona en Gaudí, Portugal, en veel meer, mijn levensverhaal, lekkere recepten, en wat me bezig houdt. De site blijft volop in ontwikkeling, dus hou het in de gaten! Mijn weblog gebruik ik om de dingen die ik zoal doe de laatste tijd te vertellen..